دریل وسیله‌ای است که از حرکت دورانی سریع آن برای ایجاد سوراخ در چوب، فلزات و حتی در بتن استفاده می‌شود. با پیشرفت ابزارها، امروزه نه تنها برای ایجاد سوراخ، بلکه با اضافه کردن قطعاتی دیگر، می‌توان امکاناتی مانند ساب‌زن، گردبر، عمودبر و ... را هم به این دستگاه اضافه کرد. دریل در انواع دریل دستی، دریل برقی و دریل بادی موجود می‌باشد. در بخش جلوی دریل، قطعه‌ای به نام سه‌نظام وجود دارد که مته را به آن می‌بندند. سه نظام‌ها در دو نوع اتوماتیک و آچارخور وجود دارد. سه نظام‌های اتوماتیک با دست و سه نظام‌های آچارخور به وسیله آچار سه نظام باز و بسته می‌شوند. از دیگر ویژگی‌های دریل‌ها می‌توان به چپ گرد و راست گرد بودن به منظور استفاده به عنوان پیچ گوشتی اشاره کرد. با وجود این حالت شما قادر به بستن و نیز باز کردن پیچ‌ها خواهید بود. در حالت عادی مته‌ها به صورت ساعت گرد (راست گرد) برای ایجاد سوراخ حرکت می‌کنند. این جهت حرکت برای بستن پیچ‌ها نیز درست است؛ ولی در صورتی که بخواهید پیچی را باز کنید نیاز دارید تا دریل شما به صورت پاد ساعت گرد (چپ گرد) بچرخد. این قابلیت از طریق دکمه‌ی ? حالته‌ای که بالاتر از دکمه اصلی دریل قرار دارد تنظیم می‌شود. قابلیت دیگر دریل‌ها که می‌توان به آن اشاره کرد، کنترل گشتاور می‌باشد که به آن اصطلاحاً کلاچ (Clutch) نیز می‌گویند، به‌طور کلی گشتاور میزان نیرویی است که پیچ گوشتی به پیچ وارد می‌کند و آن را می‌چرخاند. در بسیاری از موارد مخصوصاً در مورد کار با چوب، این مورد اهمیت دارد که نیروی بیش از حد به پیچ وارد نگردد. به ویژه زمانی که پیچ تا انتها پیچیده شده‌است. زیرا در غیر اینصورت جای پیچ هرز می‌شود و امکان شکستن قطعه چوبی نیز وجود دارد؛ بنابراین در بسیاری از پیچ گوشتی‌های برقی و شارژی این امکان وجود دارد که میزان نیرویی که قصد دارید به پیچ وارد شود را در آن تنظیم نمائید. کنترل گشتاور معمولاً از طریق حلقه‌ای که بر سر دریل وجود دارد از طریق شماره‌هایی که بر روی آن درج شده‌است قابل تنظیم است.